Historia VII LO
Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Częstochowie ma prawie pięćdziesiąt lat. Powstało w 1956 roku na bazie Szkoły Podstawowej nr 7 działającej pod patronatem TPD, w obecnym, wówczas nowo wybudowanym gmachu szkolnym.
Placówka, będąca dwustopniową jedenastolatką, została wpisana do rejestru szkół jako Szkoła Podstawowa i Liceum Ogólnokształcące TPD, a po roku – Szkoła Podstawowa i Liceum Ogólnokształcące nr 3. Miała status szkoły świeckiej.
W 1959 roku na wniosek Rady Pedagogicznej, stosownym pismem Ministerstwa Oświaty, nadano jej imię wielkiego Polaka, geniusza wszechczasów – Mikołaja Kopernika. Odbyła się pierwsza matura, do której przystąpiło 17 osób. Przeprowadzono eksperymentalne badania wskazujące wpływ środowiska domowego na wyniki nauczania uczniów. Powstało koło dramatyczne.
W 1960 roku utworzono chór i zainteresowano młodzież koncertami symfonicznymi.
W 1965 roku decyzją Kuratorium Okręgu Szkolnego w Katowicach, wyłączono stopień podstawowy. Czteroletnia szkoła otrzymała nazwę – VII Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Częstochowie. Składała się z 13 oddziałów, zatrudniała 25 nauczycieli i kształciła 482 uczniów.
W 1969 roku, na 15-lecie istnienia, ówczesny Komitet Opiekuńczy (Częstochowskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego i Komitet Rodzicielski) ufundował szkole sztandar.
W roku 1973, w pięćsetną rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika, przybyła nowa pracownia wychowania obywatelskiego wyposażona w kosztowne urządzenia audiowizualne i tablicę pamiątkową ze słowami patrona „Zadaniem wszystkich nauk jest odciągnąć człowieka od zła i kierować jego umysł ku większej doskonałości”(wmurowana potem nad głównym wejściem do gmachu).
W roku 1975 pod dach szkoły wprowadzono Ośrodek Kształcenia Ustawicznego. Zajęcie kilku pomieszczeń, a w godzinach popołudniowych prawie całej szkoły, odbiło się niekorzystnie na warunkach pracy i nauki.
W roku 1977, w ramach eksperymentu biologicznego, nauczyciele i uczniowie zaangażowali się w prace pomagające wyższym uczelniom (Zakład Systematyki Roślin UJ i WSP w Krakowie) w prowadzeniu badań naukowych. W 1978 roku ustanowiono pierwszy dzień wiosny – Dniem Republiki Uczniowskiej i wprowadzono zwyczaj urządzania w nim, w godzinach lekcyjnych, zabawy nazwanej na cześć patrona „Kopernikalia”.
W roku 1979 VII LO przejęło znaczną część uczniów i kadry likwidowanego liceum im. Karola Świerczewskiego. Liczba nauczycieli wzrosła do 42, uczniów do 695. Z okazji 35-lecia Wyzwolenia Częstochowy i 35-lecia PRL, Rada Miejska i Ogólnopolski Komitet Frontu Jedności Narodu uhonorował szkołę medalem pamiątkowym oraz dyplomem za szczególne zasługi w realizacji obywatelskiego czynu, podpisanym przez premiera Henryka Jabłońskiego.
W 1983 roku była zorganizowana uroczysta sesja naukowa na temat: „Życie i dzieło Mikołaja Kopernika”. Obok nauczycieli i uczniów wzięli w niej udział przedstawiciele częstochowskich władz oświatowych, politycznych, miejskich oraz zaprzyjaĽnionych liceów ogólnokształcących i szkół zawodowych. Powstała młodzieżowa grupa Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego współpracująca z miejskim klubem „Rozsądek”. Pozyskano nowy zakład opiekuńczy – Przedsiębiorstwo Górnictwa i Modernizacji Przemysłu (BUDEX).
W latach 1987-1989 przeprowadzono znaczny remont szkoły. Pracownicy BUDEX-u odnowili podłogi, pomieszczenia sanitarne i kuchenne oraz wymienili instalację oświetleniową. Po osiemnastoletnich staraniach podłączono do szkoły gaz. Otwarto pracownię komputerową oraz wprowadzono do programu nauczania nowy przedmiot – informatykę. Dyrekcja podjęła starania o budowę sali gimnastycznej. Powstał Klub Trybuny Ludu i własne czasopismo szkole „Copernikus”.
W 1990 roku została nawiązana współpraca z jedną z największych światowych organizacji społecznych zajmująca się międzynarodową międzyszkolną wymianą młodzieży – YOUTH FOR UNDERSTANDING (YFU) POLSKA z siedzibą w Poznaniu.
W latach 1991-1997 podjęto w szkole ustalenia odnośnie mniej stresującego oceniania uczniów. W myśl założenia „szkoła przyjazna dla ucznia” wprowadzono system sprawdzania wiadomości z działów programu każdego przedmiotu, metodą wybraną przez nauczyciela, w terminie uzgodnionym z uczniami. Zezwolono uczniom na dowolny kolorowy ubiorów. Wprowadzono obowiązek zmiany obuwia w miesiącach zimowych.
W 1998 roku uczniowie złożyli podpis pod Kartą Młodzieży Na Rzecz XXI Wieku Wolnego Od Narkotyków. Kartę tę oprócz młodzieży częstochowskiej podpisali uczniowie największych miast Europy. Podpisy wręczono uroczyście pani Prezydent Miasta Częstochowy – Halina Rozpondek, która przekazała je do Strasburga. Szkoła otrzymała dostęp do Internetu. Przystąpiono do Europejskiego Projektu Edukacyjnego „Socrates Comenius”.
W 1999 roku, z okazji 50 – lecia Rady Europy, podczas uroczystego podsumowywania konkursu „Europy w szkole” (przebiegającego pod hasłem „Prawa człowieka i ja”) VII LO częstochowskie zostało uhonorowane nagrodą pieniężną w wysokości 3000 zł (ufundowaną przez TP S.A.), a nauczyciel – mgr Elżbieta Kiedrzynek – listem gratulacyjnym od ministra Edukacji Narodowej.
W latach 2000-2002, w ogólnopolskiej akcji wyposażania szkół średnich w sprzęt komputerowy, szkoła została zakwalifikowana do otrzymania pracowni internetowej i multimedialnej. W ramach MENiS „Internet w każdej szkole” otwarto nową pracownię internetową. Została przejęta od Kuratorium Oświaty organizacja w regionie corocznych Seminariów Astronomiczno-Astronautycznych.
W VII LO im Mikołaja Kopernika uczyli się m. in. Janusz Limbach – były częstochowski wice kurator oświaty, Aleksander Żyzny – przyjaciel zmotoryzowanych, redaktor „Radia Kierowców”, Magdalena Cielecka – młoda obiecująca aktorka i inni znani ludzie…
Dyrektorami szkoły w kolejnych latach byli:
1955 – 1956 – Maria Kwoczałowa
1956 – 1961 – mgr Tadeusz Biskup
1961 – 1969 – mgr Kazimierz Hawro
1969 – 1972 – mgr Zofia Jankowska
1972 – 1976 – mgr Jerzy Kaczer
1976 – 1985 – mgr Nela Tuszyńska
1985 – 1987 – mgr Barbara Jaworowicz
1987 – 1991 – mgr Teresa Komender
1991 – 1997 – mgr Ryszard Kluba
1997 – 2012 – mgr Danuta Książkiewicz
2012 – obecnie – mgr Barbara Gala – Glińska
W szkole obecnie uczy się około 745 uczniów.
Mikołaj Kopernik (1473-1543), genialny polski astronom, twórca heliocentrycznej teorii ruchu planet. Kiedy w roku 1456 przybył do Torunia kupiec z Krakowa Mikołaj Kopernik, syn Jana, miasto to wyglądało zapewne wspaniale. Toruń był okalany potężnymi murami, basztami i bramami zbudowanymi z czerwonej cegły. Bramy Chełmińskiej i Starotoruńskiej broniły wielkie barbakany, a mury miejskie opływała szeroka fosa wypełniona wodą.
Nad miastem górowały wspaniałe budowle kościołów i ratuszy. Na nabrzeżu wiślanym gwarno było od kupców i tragarzy. Miasto tętniło życiem, żyło różnymi uroczystościami, zwłaszcza związanymi z pobytem w Toruniu królów polskich. Na ulicach przemieszczał się kolorowy tłum, pośród którego co pewien czas słychać było muzykowanie i tańce kuglarzy oraz wędrownych aktorów.
W takim to czasie, dnia 19 lutego 1473 roku przy ulicy Świętej Anny w Toruniu (obecnej ulicy Kopernika) przyszedł na świat Mikołaj Kopernik, syn Mikołaja – kupca z Krakowa oraz matki torunianki – Barbary z domu Watzenrode. Kopernik przechodził ulicami Starego Miasta do szkoły parafialnej, która mieściła się w pobliżu kościoła farnego pod wezwaniem świętego Jana. W szkole tej uczył się łaciny, rachunków i śpiewu. W pobliskim kościele został ochrzczony nad chrzcielnicą, którą można jeszcze dzisiaj oglądać.
Kopernik posiadał rodzeństwo: starszego brata Andrzeja oraz dwie siostry Barbarę i Katarzynę. Krótko przed śmiercią ojca w 1483 roku rodzina Koperników przeniosła się do kamienicy przy Rynku Staromiejskim.
W osiemnastym roku życia za sprawą wuja Łukasza Watzenrode Mikołaj Kopernik udał się do Krakowa na studia uniwersyteckie, które kończył w latach 1491-1495. Pobierał wówczas nauki akademickie w dziedzinie geometrii, trygonometrii, matematyki oraz astronomii. Następne lata to kolejne studia we Włoszech w Bolonii na wydziale prawa kanonicznego (1496-1500), a następnie w Padwie w latach 1501-1503, gdzie studiuje medycynę. W roku 1503 Kopernik obronił przewód doktorski z prawa kanonicznego, ale na doktorat z medycyny nie starczyło już czasu, ani pieniędzy.
Mikołaj Kopernik podczas swego pobytu we Włoszech cenił sobie bardzo znajomość z astronomem włoskim Domenico Maria di Novara, z którym zapewne obserwował ciała niebieskie i przy którym umocnił swoje zainteresowanie gwiazdami i tajemnicami wszechświata. Po okresie nauki wraca Kopernik na Warmię, aby służyć kapitule, która umożliwiła mu ukończenie studiów.
Na Warmii Mikołaj prowadził szeroko zakrojoną działalność publiczną. Brał udział w zjazdach stanów pruskich u boku swego wuja Łukasza Watzenrode, biskupa warmińskiego. Opracowuje traktat monetarny tj. rozprawę o sposobie bicia monet, w której jako pierwszy wśród ekonomistów udowadnia, że dobra moneta wypierana jest z obiegu przez gorszą. Był też Kopernik współautorem pierwszych map Warmii, Prus Królewskich, Zalewu Wiślanego i Królestwa Polskiego. Tłumaczył dzieła greckie na łacinę, otrzymywał też zaproszenie wyższych władz kościelnych w Rzymie do współpracy przy projekcie reformy kalendarza. Najwięcej jednak czasu poświęcił obserwacji gwiazd.
W roku 1516 Mikołaj Kopernik zostaje mianowany administratorem dóbr wspólnych kapituły. W styczniu 1521 roku do murów Olsztyna zbliżają się Krzyżacy. Kopernik, jako administrator przygotowuje miasto i zamek olsztyński do obrony. Dzięki wzorowemu przygotowaniu atak krzyżacki został odparty i miasto nie zostało zdobyte. Była w tym wielka zasługa Kopernika. Jeszcze w tym samym, 1521 roku Kopernik złożył urząd administratora w związku z powołaniem go na wyższe stanowisko – komisarza Warmii. W roku 1523 został wybrany generalnym administratorem diecezji warmińskiej. W tym czasie wrócił do Fromborka i tam pozostał już do śmierci. We Fromborku zajmował się sprawami administracyjnymi, leczeniem chorych oraz dalszymi pracami nad nowym układem słonecznym.
Kiedy w roku 1537 umiera biskup Ferber, kapituła warmińska wśród 4 kandydatów na to stanowisko wysunęła między innymi kandydaturę Kopernika. Jednakże król, do którego należała decyzja w tej sprawie wybrał na biskupa warmińskiego Jana Dantyszka. Była to jednak mimo wszystko propozycja najwyższej rangi jaką Kopernik w swoim życiu otrzymał. Przebywając nadal we Fromborku zajmuje się Kopernik astronomią i pracuje nad swym wiekopomnym dziełem o wszechświecie. Przy obserwacji planet posługuje się głównie trzema instrumentami: kwadrantem słonecznym służącym do obliczenia szerokości geograficznej miejsca obserwacji, sferą armilarną (tzw. astrolabium) – do wyznaczania kątów współrzędnych planety oraz triquetrum (narzędzie paralaktyczne) do obserwacji księżyca. Swą nową teorię podaje w zarysie w tzw „Komentarzyku”, który w odręcznych odpisach krąży po całej Europie.
Pracę nad dziełem ,,De revolutionibus” rozpoczął Kopernik około 1515 roku i właściwie do końca życia ciągle wnosił do niej poprawki. W maju 1539 roku przybył do Fromborka młody uczony niemiecki Jerzy Joachim von Lauchen zwany Retykiem, który znacznie przyczynił się do wydania drukiem wielkie dzieła Mikołaja Kopernika. W roku 1540 Retyk wydał rozprawę pt. ,,Narratio prima” czyli ,,Opowiadanie pierwsze”, w której obwieszcza światu odkrycia Kopernika. Po długich namowach przekonuje on astronoma do wydania drukiem dzieła ,,O obrotach”. W roku 1541 Retyk opuszcza Frombork wioząc do Norymbergii wielkie dzieło Kopernika. Ukazuje się ono drukiem w 1543 roku w Norymbergii, w drukarni Jana Petreiusa pod tytułem ,,De revolutionibus orbium coelestium libri VI”, a dedykowane zostaje papieżowi Pawłowi III. Dzieło to składało się z sześciu ksiąg i 203 kart, a pierwszy nakład wynosił około tysiąca egzemplarzy.
Tymczasem Kopernik ciężko zachorował, by wreszcie dnia 24 maja 1543 roku zamknąć oczy już na zawsze. Został pochowany w podziemiach katedry fromborskiej, w pobliżu ołtarza należącego do jego kanonii.